راه که میروی ، عقب می مانم

نه برای اینکه نخواهم با تو هم قدم باشم

میخواهم پا جای پایت بگذارم و مواظبت باشم

میخواهم ردپایت را هیچ خیابانی در آغوش نکشد …

تو فقط برای منی !

صدایت که میکنم...

این جانی که میگویی...

تمام جانم را میگیرد...

نزن این حرف را...

دل من جنبه ندارد...

موقعی که نیستی دمار از روزگارم در می آورد...!!.....

واپسین لحظه دیدار

منو دست گریه نسپار

توی تردید شب خدا نگهدار

اگه خوابم اگه بیدار

تو ی این فرصت تکرار

بگو عاشقی برای آخرین بار

هنوز نیامده ای خداحافظ

تقصیر تو نیست

همیشه همین گونه بوده

ترا از دور می بوسم به چشمی تر خداحافظ

مرا باور نکردی می روم دیگر خداحافظ

مرا لایق ندیدی تا بپرسی حال و روزم را

برو با دیگران ای بی وفا دلبر خداحافظ

من پذیرفتم شکست عشق را

   پندهای عقل دور اندیش را

     من پذیرفتم که عشق افسانه است

   این درد آشنا دیوانه است

     می روی شاید فراموشت کنم

با فراموشی هم آغوشت کنم

      گرچه تو شاداب تر از من میروی

آرزو دارم ولی عاشق شوی

      آرزو دارم بفهمی درد را      

تلخی برخوردهای سرد را

خاطراتت صف کشیده اند !

یکی پس از دیگری …

حتی بعضی هاشان آنقدر عجولند که صف را بهم زده اند !

و من …

فرار می کنم

از فکر کردن به تو

مثل رد کردن آهنگی که …

خیلی دوستش دارم خیلی !

سال ها رفته و باز

تپش گرم ترین خاطره ها

می فشارد دل خاموشم را

به تو می اندیشم

و به آن ثانیه هایی که گذشت

و به بی تابی قلبی که شکست

تو بیا باران باش

و بر این تازه گل خسته ببار

تو بیا آتش باش

تو بیا جاری باش

تو بیا باور کن

عشق هم حس غریب تپش آینه هاست

تو بیا آینه باش

وقتی آغوشت را به رویآرزوهایباز می کنی

آنقدر مجذوب گرمای وجودت می شوم

که جز آرامش آغوشت

تمام آرزوهای خواستنی دیگر را از یاد می برم…

دوستت دارم !

فقط همین!

یک وقتایی لازم نیست حرفی زده شه بین دو نفر...

همین که دستت رو آروم بگیره.....

یه فشار کوچیک بده.....

این یعنی من هستم تا آخرش.....

همین کافیه....!