The only place for boys and girls
|
آخرین مطالبلینک دوستانپیوندهاسایت آوازک
طراح قالب: آوازک |
دلم گرفت ائ هم نفس پرم شكست تو اين قفس تو اين غبار تو اين سكوت چه بئ صدا نفس نفس از اين نا مهربونئ ها دارم از غصه ميميرم رفيق روز تنهايئ يه روز دستامو ميگيره تو اين شب گريه ميتونئ پناه هق هقم باشئ تو ائ همزاد هم خونه چئ ميشه عاشقم باشئ دوباره من دوباره تو دوباره عشق دوباره ما دو هم نفس دو هم صدا تو ائ پايان تنهايئ پناه اخر من باش تو اين شب مرگئ پاييز بهار باور من باش بزار با مشرق چشمات شبم روشن ترين باشه فقط بزار .....
در ميان موجهايی که تازه به دنيا آمده اند،در انبوه شاخه هايی که عاشقانه شکوفه کرده اند،لا به لای ابرهای مهربانی که فردا باران می شوند ،تو را می بينم در تاج طلايی خورشيد،در صدای مرغ های سپيد دريايی،در زيبايی اشعارحافظ،در جذبه پری های گمشده و در آينه ای که جز تصوير تو ثروتی ندارد،تو را می بينم. من بی تو يک بوسه فراموش شده ام،يک شعر پر از غلط،يک پرنده بی آسمان،يک نسيم سرگردان،يک رويايی ناتمام.من بی تو بهاری غريبم که در برف متوقف مانده است.يک جويبار سرد که هيچ وقت به دريا نمی رسد.يک عشق باشکوه که مجالی برای شکفتن ندارد.يک شاعر ارغوانی که نمی تواند آخرين بيت غزل های عاشقانه اش را بسرايد.مهربونم،می خواهم تمام تمام سيب های دنيا را برايت بچينم و روی پوست زلالشان بنويسم... I LOVE YOU...I MISS YOU...
روزئ اميرئ به شاهزاده ائ گفت:من عاشق توام شاهزاده گفت: زيباتر از من خواهرم هست كه در پشت سر تو ايستاده است امير برگشت و ديد هيچ كس نيست شاهزاده گفت:عاشق نيستئ چون عاشق به غير نظر نميكند
شبئ خواب ديدم با خدا كنار ساحل قدم ميزنم رد پائ هر دوئ ما روئ ساحل بود وقتئ برگشتم و به گذشته نگاه كردم ديدم در موقع سختئ تنها يك رد پا كنار ساحل است پس به خدا گله كردم و گفتم خدايا خدايا در موقع سختئ مرا تنها گذاشتئ خدا لبخندئ زد و گفت:فرزندم در ان موقع تو بر دوش من بودئ
يه روز يه باغبونئ يه مرد اسمونئ
نهالئ كاشت ميون باغچه مهربونئ
ميگفت سفر كه رفتم
يه روز و روزگارئ
اين بوته ياس من ميمونه يادگارئ
هر روز غروب
عطر ياس تو كوچه ها ميپيچيد
ميون كوچه باغ ها
بوئ خدا ميپيچيد
اونايئ كه نداشتن
از خوبئ ها نشونه
ديدن كه خوبئ ياس
باعث زشتيشونه
عابر هائ بئ احساس
پا گذاشتن روئ ياس
ساقه هاشو شكستن
ادم هائ ناسپاس
ياس جوون برگ اون
تكيه زده به ديوار
خواست بزنه جوونه
اما سر اومد بهار
يه باغبونه ديگه
شبونه ياس و برداشت
پنهون ز نا محرم ها
تو باغ ديگه ائ كاشت
هزار ساله كوچه ها
پر ميشه از عطر ياس
اما مكان اون گل
مونده هنوز نا شناس
شب رفتنت عزيزم هرگز از يادم نميره
واسه هر كسئ كه ميگم قصه شو اتيش ميگيره
دل من يه دريا خون بود چشم تو يه دنيا ترديد
اخرين لحظه نگاهت غصه داشت باز ولي خنديد
شب رفتنت يه ماهئ
توئ خشكئ رفت و جون داد
زلزله خيلئ دل ها رو اون شب از غصه تكون داد
غم ها اون شب
شيشه هائ خونه رو زدن شكستن
پا به پام عكس هائ نازت
اومدن تا صبح نشستن
تو چرا از اين جا رفتئ
تو كه مثل قصه هايئ
گله ام از چه چيزئ باشه؟
نه بدئ نه بئ وفايئ!
شب رفتنت نوشتئ
شدئ قربونئ ترديد
نقره ئ اشك هائ من شد
دور گردنت يه زنجير
شب تلخ رفتن تو
گلدونامون اشكئ بودن
قحطئ سفيديا بود
همه انگار مشكئ بودن
شب رفتنت كه رفتئ
گفتئ ديگه چاره ائ نيست
ديدم اون بالاها انگار
عكس هيچ ستاره ائ نيست
شب رفتنت تو! ياس ها
دلمو دلدارئ دادن
اونها عاشقن وليكن
تنها نيستن كه زيادن
بارون اون شب
دستشو از سر چشمام بر نميداشت
من تا ميخواستم ببارم
هركسئ ميديد نميذاشت
از كه پنهان كنم اين راز دل خسته خويش
از نسيمئ كه پيام اور توست !
از بهارئ كه مرا رسوا ساخت !
از خدايئ كه خودش ميداند
عشق پنهان نخواهد ماند
توئ يك ديوار سنگئ
دوتا پنجره اسيرن
دو تا خسته دو تا تنها
يكيشون تو يكيشون من
ديوار از سنگ سياه
سنگ سرد و سخت خارا
زده قفل بئ صدايئ
به لب هائ خسته ما
نميتونيم كه بجنبيم
زير سنگينئ ديوار
همه عشق من و تو
قصه هست قصه ديوار
هميشه فاصله بوده
بين دست هائ من وتو
با همين تلخئ گذشته
شب و روز هائ من و تو
راه دورئ بين ما نيست
اما باز اينم زياده
تنها پيوند من و تو
دست مهربون باد
ما بايد اسير بمونيم
زنده هستيم تا اسيريم
واسه ما رهايئ مرگ
تا رها بشيم ميميريم
كاشكئ اين ديوار خراب شه
من و تو با هم بميريم
توئ يك دنيائ ديگه
دست هائ هم و بگيريم
شايد اونجا توئ دل ها
درد بيزارئ نباشه
ميون پنجره هاشون
ديگه ديوارئ نباشه
|
درباره وبلاگ نویسندگانآرشیو موضوعیآرشیو ماهانهلینک های ویژهدیگر امکانات
|
|
[ ????? : ????? ????? ] [ Weblog Themes By : Persian Skin ]
صفحه قبل 1 2 3 4 5 صفحه بعد |
آمار
وب سایت: